برای اولین بار در 70 سال، بریتانیا یک پادشاه دارد و بسیاری از آنها می پرسند که الحاق چارلز سوم چه معنایی برای نقش و قدرت سلطنت خواهد داشت.
تلگراف گفت: “هیچکسی که چارلز را می شناسد… انتظار ندارد که او مانند مادرش ملکه الیزابت دوم سلطنت کند.” یکی از درباریان سابق به این روزنامه گفت: «آزادی زیادی برای هر پادشاه وجود دارد تا کارهای مختلف را به روش خود انجام دهد.
سایمون جنکینز در گاردین گفت که پادشاه جدید “مسلم به رعایت تعهدات غیر حزبی سلطنت است که حداقل از زمان هانوفری ها در عرف و رویه ذکر شده است.” او افزود، دیگر اینطور نیست که پادشاه «در «انتخاب» یا «دعوت» نخست وزیری که به احتمال زیاد از حمایت پارلمان برخوردار است، احتیاط کند.
تفاوت اکنون این است که در جایی که الیزابت “زندگی خود را با نظم و انضباط وحشیانه سپری می کرد و خود را به شکل یک لوح خالی فشار می داد”، به گفته وکس، چارلز “یک شخصیت عمومی با عقاید قوی است، تقریباً در مورد هر موضوعی که زیر نور خورشید است”. جنکینز
بنابراین چارلز اکنون چه اختیاراتی دارد و به چه معناست؟
سلطنت مشروطه و نقش شاه
در یک سلطنت، پادشاه یا ملکه رئیس دولت است. با این حال، از آنجایی که بریتانیا دارای سلطنت مشروطه است، توانایی وضع و تصویب قانون به جای پادشاه، به پارلمان تعلق دارد.
پادشاه نقش نمادین در حکومت را حفظ می کند. آنها هر سال به طور رسمی پارلمان را باز می کنند، و وقتی دولت لایحه ای را تصویب می کند، تا زمانی که مهر تایید آنها را دریافت نکند، نمی تواند به قانون پارلمان تبدیل شود، فرآیندی که به آن موافقت سلطنتی می گویند. با این حال، در واقعیت، هیچ پادشاهی از سال 1708، زمانی که ملکه آن تنها به دستور وزیران این کار را انجام داد، از دادن موافقت سلطنتی خودداری نکرده است.
به این ترتیب، وظایف رسمی شاه چارلز سوم عمدتاً نمایندگی است، مانند آغاز بازدیدهای حسن نیت در خارج از کشور و میزبانی از سران کشورهای خارجی. وب سایت رسمی سلطنتی، royal.uk می گوید، نقش اصلی پادشاه این است که به عنوان بخشی حیاتی از “هویت ملی، وحدت و غرور” بریتانیا خدمت کند.
اما پادشاه دارای چند امتیاز قانونی منحصر به فرد است. Royal.uk می‌گوید که پادشاه «حق ادعای مالکیت هر قو بی‌نقصی را که در آب‌های آزاد شنا می‌کند، حفظ می‌کند». او همچنین ادعا می کند که بر تمام نهنگ ها، ماهیان خاویاری و دلفین ها در آب های اطراف انگلستان و ولز تسلط دارد، برای سفر به خارج از کشور به پاسپورت نیاز ندارد و می تواند بدون گواهینامه رانندگی کند.
نقش شاه در مجلس معلق و بحران های دیگر
در یک انتخابات عمومی ساده، پادشاه استعفای نخست‌وزیر مستعفی را می‌پذیرد و سپس به رهبر آینده دستور می‌دهد تا به نام او دولتی تشکیل دهد – اما این روند “در صورت عدم اطمینان در مورد تشکیل دولت به خطر می‌افتد”. دیلی اکسپرس می گوید.
اگر هیچ یک از احزاب سیاسی به تنهایی اکثریت کلی را در مجلس عوام کسب نکند، پادشاه در موقعیت حساسی قرار می گیرد. او باید در مورد هرگونه مذاکره برای ایجاد یک ائتلاف مطلع باشد، اما نمی تواند هیچ اختیار شخصی در مورد انتخاب ساکنان داونینگ استریت اعمال کند.
بدون اکثریت، نخست وزیر فعلی اولین فرصت برای ایجاد یک دولت را دارد، چه با تلاش برای حکومت با اقلیت نمایندگان مجلس یا با تشکیل ائتلاف یا ترتیبات «اعتماد و عرضه» با حزب یا احزاب دیگر. اگر این کار با شکست مواجه شود، معمولاً از بزرگترین حزب مخالف دعوت می شود تا همین کار را انجام دهد.
در سال 2010، هنگامی که گوردون براون تلاش می کرد با لیبرال دموکرات ها به توافق برسد، ملکه “به طور آشکار خود را به قلعه ویندزور منتقل کرد تا نشان دهد که تمایلی به ایفای نقش در تشکیل دولت جدید ندارد”. موسسه مطالعات مشترک المنافع مستقر در لندن، در مقاله ای در مورد گفتگو.
دیوید کامرون بعداً اعتراف کرد که وقتی در نهایت با ملکه ملاقات کرد تا نخست‌وزیر شود، نمی‌توانست کاملاً مطمئن باشد که قرار است چه نوع دولتی تشکیل دهد.
زمانی که بوریس جانسون سعی کرد پادشاه را در تعلیق غیرقانونی پارلمان دخالت دهد، بحران متفاوتی در سال 2019 به وجود آمد که نه توسط پادشاه بلکه توسط دادگاه عالی سرنگون شد.
در تمام این موارد، پروتکل پادشاه را از بحث و جدل دور نگه می‌داشت، اما جنکینز گفت: «چارلز ممکن است احساس کند که این حق را دارد که نقش فعال‌تری ایفا کند.
––––––––––––––––––––––––––––––––برای گردآوری مهم‌ترین داستان‌ها از سراسر جهان – و برداشتی مختصر، تازه و متعادل از دستور کار خبری هفته – مجله هفته را امتحان کنید. اشتراک آزمایشی خود را از امروز شروع کنید ––––––––––––––––––––––––––––––––
شاه و نخست وزیر
هنگامی که یک نخست وزیر بر سر کار می آید، پادشاه هر هفته با آنها ملاقات می کند و مشاوره می دهد. او سخنرانی پادشاه را برای گشایش پارلمان می خواند، اگرچه این توسط دولت نوشته شده است و معمولاً از اختیارات او به توصیه نخست وزیر استفاده می شود.
پادشاه می تواند از نظر فنی یک نخست وزیر را برکنار کند اما آخرین بار در سال 1834 بود که ویلیام چهارم لرد ملبورن و دولت ویگ را برکنار کرد و از سر رابرت پیل خواست تا دولت تشکیل دهد.
رابرت هزل، استاد دولت و قانون اساسی در دانشگاه کالج لندن، به گاردین گفت که پادشاه می تواند در صورت از دست دادن رأی عدم اعتماد و امتناع از استعفا، نخست وزیر را برکنار کند. هیزل گفت، اما آنها “تنها در صورتی این کار را انجام می دهند که مجلس عوام به وضوح مشخص کند که چه کسی باید به جای او به عنوان نخست وزیر منصوب شود.”