کشاورزان در جریان تظاهراتی که خواستار غرامت و شغل برای خانواده های کشته شدگان اعتراضات علیه اصلاحات کشاورزی دولت مرکزی در حومه امریتسار در 24 دسامبر 2021 هستند، در حالی که خطوط راه آهن را مسدود می کنند، شعار می دهند.
ناریندر ننو | خبرگزاری فرانسه | گتی ایماژ
دهلی نو – کشاورزان در ایالت پنجاب هند با آغاز مرحله دوم انتخابات سراسری هند در روز جمعه، اعتراضات جاری را تشدید کردند.
هزاران کشاورز به حمایت از خواسته های خود ادامه می دهند، در درجه اول تضمین قانونی حمایت حداقل قیمت برای محصولاتشان.
آنها ریل‌های راه‌آهن را در ایالت پنجاب در شمال غربی اشغال کردند و کار را مختل کردند و قطارها در 149 مسیر در اواسط چهارشنبه لغو، تغییر مسیر داده یا متوقف شدند زیرا آنها خواستار آزادی کشاورزانی بودند که دستگیر شده‌اند.
در حالی که معترضان شروع به بالا بردن خطر می کنند، کمپین این بار که در فوریه آغاز شد، به نظر می رسد سایه کم رنگ جنبش آنها در سال 2020، زمانی که صدها هزار کشاورز در اعتراضات سالانه علیه سه قانون مزرعه به خیابان ها آمدند.
در یک شکست سیاسی نادر برای نخست وزیر نارندرا مودی، قوانین مزرعه در سال 2021 لغو شد.
با این حال، این بار، در محاصره سنگرها و تحت نظارت دقیق پلیس ایالتی و نیروهای شبه نظامی، تظاهرات نسبتاً کم رنگ و عمدتاً به مرزهای شامبو و خانائوری بین ایالت های پنجاب و هاریانا در شمال هند محدود شد.
برخی از رهبران برجسته ایالت های دیگر که در اعتراضات قبلی شرکت کرده بودند نیز مفقود شده اند.
دولت هیچ نشانه ای از تسلیم شدن نشان نمی دهد، حتی در حالی که خطر از دست دادن حمایت جمعیت انبوه کشاورزان را در حالی که مودی در حال نبرد برای پیروزی برای سومین دوره در انتخابات ملی است، به همراه دارد.
کنگره و چندین حزب مخالف تقاضای کشاورزان برای حداقل قیمت های حمایتی (MSP) را در مانیفست خود گنجانده اند، در حالی که حزب حاکم بهاراتیا جاناتا (BJP) “سرسختانه از به رسمیت شناختن این تقاضا امتناع می ورزد، بنابراین تا حدودی تاثیر خواهد داشت. [electorally]یوگندرا یاداو، یک فعال سیاسی و روانشناس سابق گفت.
بر اساس داده های دولتی، حدود 250 میلیون نفر در بخش کشاورزی هند کار می کنند که حدود 45 درصد از نیروی کار هند را تشکیل می دهد.
به گفته سانجی کومار، یکی از مدیران Lokniti، یک برنامه تحقیقاتی در مرکز مطالعات توسعه در دهلی نو، مردم به دلیل شوخی BJP با معترضان، با آرمان کشاورزان “بسیار همدردی” دارند. جوامع
در اوایل این ماه، نظرسنجی Lokniti-CSDS نشان داد 59 درصد از پاسخ دهندگان مطالبات کشاورزان را «واقعی» و 16 درصد اعتراضات را «توطئه» علیه دولت می‌دانستند.
با این حال، BJP مستمر مودی بعید است که در انتخابات تاثیر قابل توجهی داشته باشد. چندین نظرسنجی پیش بینی کرده اند که پیروزی حزب حاکم در این انتخابات سراسری اجتناب ناپذیر است.
کومار گفت که بعید است که اعتراضات تأثیر قابل توجهی بر دورنمای انتخاباتی BJP داشته باشد.
وقتی کشاورزان برای رای دادن می روند، اینطور نیست که بگویند ما کشاورز هستیم، پس باید به طور دسته جمعی برای سرنگونی این دولت یا حمایت از آن رای بدهیم. آنها اغلب بر اساس خطوط حزبی رای می دهند.
همین نظرسنجی نشان داد که 44 درصد از مردم خواهان انتخاب مجدد دولت هستند، عمدتاً به دلیل “کار خوب” آن.
مردم می توانند بسیار نگران باشند، اما چه اهمیتی دارد که در نهایت به همان حزب رای دهند. من هیچ تغییر عمده ای در نتایج انتخابات 2024 نسبت به سال 2019 نمی بینم. [when BJP won a second term]کومار گفت.
CNBC بلافاصله پاسخی از وزارت کشاورزی هند به سؤالات مربوط به خواسته های کشاورزان دریافت نکرد.
سرکوب مخالفت؟
رهبران مزرعه ادعا می کنند که دولت تلاش می کند اعتراضات را فقط در پنجاب مهار کند و آن را به یک موضوع محلی تبدیل کند.
زمانی که اعتراضات را شروع کردیم، دولت به ما گفت که نمی‌توانیم وسایل نقلیه مانند تراکتور را به دهلی بیاوریم، اما می‌توانیم با وسایل نقلیه عمومی بیاییم. با این حال، زمانی که کشاورزان سایر ایالت های تحت حاکمیت BJP سعی کردند با قطار و اتوبوس به دهلی بیایند، بازداشت شدند.
اکنون مشترک شوید
گروه کوچکی از کشاورزان اهل تامیل نادو در روز سه‌شنبه و چهارشنبه در همبستگی با همتایان خود از پنجاب و هاریانا در Jantar Mantar در دهلی تظاهرات کردند. آنها گفتند که در تظاهرات در مرز شبهو، مرکز عصبی تظاهرات کنونی نیز شرکت داشتند.
P. Ayyakannu، یکی از رهبران کشاورز از تامیل نادو گفت: «ما اکنون به بنارس می‌رویم و 1000 نفر علیه مودی نامزد خواهند شد. مودی برای یک کرسی پارلمان از شهر بنارس در ایالت اوتار پرادش رقابت می کند.
دالوال، گردآورنده سامیوکتا کیسان مورچا (غیر سیاسی)، ائتلاف اتحادیه های کشاورزان که اعتراضات فعلی را رهبری می کرد، گفت که آنها به اعتراضات ادامه خواهند داد اما این مطالبات برای آنها یک موضوع سیاسی نیست.
دالوال به سی‌ان‌بی‌سی گفت: «ما در حالی که انتخابات ادامه دارد، اینجا نشسته‌ایم، بنابراین احزاب سیاسی باید توجه داشته باشند و خواسته‌های ما را در اعلامیه‌های انتخاباتی خود بگنجانند».
آنچه کشاورزان هندی می خواهند
یکی از خواسته‌های اصلی کشاورزان هندی تضمین حداقل قیمت‌های حمایتی – پایین‌ترین نرخی که سازمان‌های دولتی می‌توانند محصولات کشاورزی را از کشاورزان بخرند – برای محافظت از آنها در برابر نوسانات بازار است.
کشاورزان می خواهند که MSP برای محصولات کشاورزی آنها مطابق دستورالعمل ها ثابت شود کمیسیون Swaminathan در مورد کشاورزان. این کمیسیون که پنج گزارش بین سال‌های 2004 و 2006 صادر کرد، MSPها را با بازگشت 50 درصدی هزینه‌های تولیدشان توصیه می‌کند.
دیگر خواسته های کلیدی شامل معافیت از وام، مستمری برای تمام کشاورزان بالای 60 سال، افزایش شدید دستمزدها – تقریبا دو تا سه برابر نرخ فعلی – و 200 روز ضمانت شغلی است. آنها همچنین به دنبال خروج هند از سازمان تجارت جهانی هستند.
برخی از اقتصاددانان گفته اند که مطالبات کشاورزان از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.
این مطالبات نه تنها به بخش کشاورزی آسیب می زند، بلکه آچاری به اقتصاد خواهد زد. اقتصاددان و رئیس سابق کمیسیون هزینه ها و قیمت های کشاورزی دولت هند گفت: کل اقتصاد رو به زوال خواهد رفت. ، – گفت آشوک گولاتی.
رهبران مزارع که با CNBC صحبت کردند، از جمله دالوال، گفتند که خواسته های آنها جدید نیست و سیاستمداران، از جمله نخست وزیر، بیشتر آنچه را که در مبارزات سیاسی گذشته خود می خواهند، وعده داده اند.
سورجیت بالا، مدیر اجرایی سابق صندوق بین المللی پول، که همچنین یکی از اعضای سابق شورای مشورتی اقتصادی نخست وزیر بود، از این خواسته ها انتقاد کرد.
“یکی از این روزها همه ما واقعی خواهیم بود… از سال 2014، ما گام های بزرگی به سمت واقعیت برداشته ایم، اما در برخی زمینه ها مانند بخش کشاورزی، صورت حساب های مزرعه، ما هنوز در 19 گیر کرده ایم.هزار او به CNBC گفت.
آرون کومار، اقتصاددان و استاد سابق دانشگاه جواهر لعل نهرو در دهلی با این نظر مخالف است. او گفت که صحبت از فشار بیش از حد دولت به دلیل تقاضای کشاورزان برای MSP گمراه کننده است.
“ضمانت قانونی برای MSP فقط در صورت افزایش قیمت اعمال می شود [of commodities] به زیر یک سطح معین می رسد. کومار به CNBC گفت تنها در این صورت است که دولت باید خرید کند. “اگر قیمت از MSP پایین نیاید، دولت مجبور نیست چیزی بخرد. در واقع 95 درصد محصولات را می‌توان در بازار آزاد به فروش رساند.»
– Naman Tandon از CNBC به این داستان کمک کرد.